សហ គមន៍ អ៊ិន ធឺ ណែត លើពិភព លោក បាន រំជើប រំជួល ជុំវិញ បញ្ហា ទំនាក់ ទំនង រវាង បាតុ ភូត ព្រះច័ន្ធ
គោចរ មកកៀកផែនដី នៅវេលាយប់នេះ ជាមួយនឹងការរញ្ជួយដីកម្រិត ៩រង្វាស់វិចទ័រ នៅថ្ងៃទី១១ មិនា នាប្រទេសជប៉ុន។
សារព័ត៌មាន Pravda បានឲ្យដឹងថា នៅថ្ងៃទី១៩ មិនា នេះ ព្រះច័ន្ទ នឹងគោចរឆ្លងកាត់ផែនដី ក្នុងចម្ងាយ ៣៥៦,៥ពាន់គីឡូម៉ែត្រ។ ទីតាំងនេះ ត្រូវបានហៅថា ចំណុចកៀកផែនដីនៃពន្លឺព្រះច័ន្ទ (moon perigee)។ |
លើបណ្តាញអ៊ីធឺណែត ពោរពេញដោយការព្យាករណ៍ថា “ព្រះច័ន្ទដ៏ធំ” ពោលគឺ ព្រះច័ន្ទស្ថិតនៅជិតផែនដីបំផុត នឹងបង្កមហន្តរាយធម្មជាតិដូចជា រញ្ជួយដី ផ្ទុះភ្នំភ្លើង ... តើយើងទាំងអស់គ្នាឆ្លងកាត់ “មួយថ្ងៃអវសាន្ត” បែបណាដែរ? |
ចាំបាច់ត្រូវ ទទួលស្គាល់ថា រឿងរ៉ាវខាងលើ គឺមានមូលដ្ឋាន។ ក្នុងអតីតកាលនាឆ្នាំ ១៩៥៥ ១៩៧៤ ១៩៩៣ និង ២០០៥ ព្រះច័ន្ធ បានគោចរមកកៀកផែនដី។ នៅឱកាសទាំងនោះ ផែនដីបានធ្លាប់ពើបប្រទះនឹងគ្រោះមហន្តរាយ។ ថ្ងៃបុណ្យណូអែល ឆ្នាំ១៩៧៤ ចរន្តខ្យល់គួច Tracy បានបំផ្លាញទីក្រុង Darwin នៅអូស្រ្តាលីខ្ទេចខ្ទាំអស់។ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០៥ រលកយក្សស៊ូណាមិ បានសម្លាប់មនុស្សជិត ២០០.០០០នាក់ នៅឥណ្ឌូនេស៊ី ...។ |
ក្រុមអ្នក វិទ្យាសាស្រ្តបកស្រាយថា ចំណុចកៀកផែនដីរបស់ព្រះច័ន្ទ គឺទំនាក់ទំនងដល់ការឡើងកំដៅនៃផែនដី។ ដំណើរការជីវសាស្រ្តជាច្រើននៅផែនដី ចំណុះទៅលើខួបនៃចលនារបស់ព្រះច័ន្ទ។ សាស្រ្តាចារ្យជីវសាស្រ្ត Frank A. Braun មកពីមជ្ឈមណ្ឌលជីវសាស្រ្តកោះ Bermude នៃមហាវិទ្យាល័យឦសាន្ត ធ្វើការកត់សម្គាល់ថា នៅមហាសាគរ គេសង្កេតឃើញវត្តមានហ្វូងបង្កង Procaris Chacel ដ៏ធំសម្បើម មានលក្ខណៈជាខួបនៃដំណើរព្រះច័ន្ទ។ ពពួកគ្រំ និង ក្តាមសមុទ្រ តែងមានសកម្មភាពយ៉ាងខ្លាំងខ្លា នាពេលខែពេញបូរមី។ |
លោក Braun បានធ្វើពិសោធន៍ជាច្រើននៅលើសត្វចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះ និង រុក្ខជាតិ នៅក្នុងបន្ទប់បិទជិត គ្មានទំនាក់ទំនងខាងក្រៅ ហើយបានពិនិត្យឃើញថា ខួបនៃការបំថ្លែងសារធាតុរបស់ឧបករណ៍ពិសោធន៍ទាំងនោះ សុទ្ធតែដំណើរការតាមប្រតិទិន ច័ន្ទគតិ (ត្រឹមត្រូវដូចការសន្និដ្ឋានខាងលើ របស់លោកគឺខ្លាំងបំផុតពេលព្រះច័ន្ទពេញវង់ និង ខ្សោយបំផុតពេលគ្មានព្រះច័ន្ទ។ |
ក្រុមអ្នក វិទ្យាសាស្រ្តនៃវិទ្យាស្ថានរាជសាគរវិទ្យា ហូឡង់ ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក Hans Van Kharen បានសន្និដ្ឋាន បានពីទំនាក់ទំនងរវាងខួបព្រះ និង ដំណើរប្តូរទីរបស់រុក្ខជាតិអណ្តែតលើផ្ទៃទឹក (Zooplanckton) ដែលពេលច័ន្ទពេញវង់ វាអណ្តែតលើផ្ទៃសមុទ្រ ហើយពេលគ្មានព្រះច័ន្ទ គឺវាពន្លិចចុះដល់ជម្រៅ ៨០០ម៉ែត្រ។ លោកលើកឡើងថា ជីវៈទាំងនោះ ក្នុងសរីរាង្គរបស់វា ហាក់ដូចជាមាននាឡិកាជីវគីមីសាស្រ្ត។ |
ក្រុមអ្នក វិទ្យាសាស្ត្រសំដែងមតិថា ថ្វីត្បិតបាតុភូត “ព្រះច័ន្ទដ៏ធំ” កម្រនឹងកើតឡើង តែវាមានឥទ្ធិពលក្នុងរយៈពេលច្រើនឆ្នាំក្រោយៗមក។ សាស្ត្រាចារ្យ Nikolai Sidorenko នាយកការិយាល័យពិសោធន៍ជលសាស្រ្ត សហព័ន្ធរុស្ស៊ី បានអះអាងថា ការក្តៅមិនប្រក្រតី នាឆ្នាំទៅមិញ គឺអាស្រ័យដោយចលនាឡើងចុះមិននឹងននៃស្រទាប់ចក្រវឡ ទាក់ទងដល់ការជះឥទ្ធិពលរបស់ព្រះច័ន្ទ។ បាតុភូតនេះ ទាក់ទិនទៅនឹងចំណុចកៀក និង ចំណុចឆ្ងាយ (apogee) របស់ព្រះច័ន្ទប្រៀបនឹងផែនដី។ |
អ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត ផ្សេងទៀត មិនចាប់អារម្មណ៍ចំពោះបញ្ហឥទ្ធិពលនៃ “ព្រះច័ន្ទដ៏ធំ” ឥទ្ធិពលបែបណាមកលើផែនដីទេ ដោយគ្រាន់តែចាត់ទុកថា វាជាឱកាសឲ្យយល់បានច្បាស់ជាងមុន ពីភពនេះ ក៏ដូចជាស្រទាប់ផែនដី។ |
ឧទាហរណ៍អាស្រ័យ ដោយព្រះច័ន្ទមកកៀកផែនដីជាង ទើបកាលពីខែ មករា កន្លងមក ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនៅ NASA តាមរយៈឧបករណ៍វាស់ការរញ្ជួយដី ដែលត្រូវបានយានអវកាស Appollo យកទៅដាក់នៅព្រះច័ន្ទ តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧១ ទើបសន្និដ្ឋានបានថា នៅផ្នែកខាងក្នុងនៃព្រះច័ន្ទ “ស្នូល” លោហៈ ដែលមានវិមាត្រ ២៤១គីឡូម៉ែត្រ ហើយហ៊ុំព័ទ្ធជុំវិញដោយស្រទាប់មួយមានសណ្ឋានរាវ មានវិជ្ជមាត្រ ៣៣០គីឡូម៉ែត្រ។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តលើកឡើងថា “ស្នូល” របស់ព្រះច័ន្ទមានរចនាសម័្ពន្ធដូច “ស្នូល” របស់ផែនដី។ ព័ត៌មាននេះ បានបចញ្ចាំងពន្លឺ មិនត្រឹមតែចំពោះដំណើរការកកើតស្នូលផែនដីប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបំភ្លឺដំណើរវិវត្តនៃផែនម៉ាញេទិចរបស់ព្រះច័ន្ទ។ |
ថ្វីបើមិន និយាយដល់ “ថ្ងៃអវសាន្ត” តែអ្នកស្រាវជ្រាវជើងចាស់ម្នាក់ នៃវិទ្យាស្ថានតារាសាស្រ្តរុស្ស៊ី Vladimir Surdin បានប្រកាស រវាងបញ្ហាដំណើរគោចរកាន់តែកៀកមកផែនដី នឹងនៅមានកើតឡើង ការរញ្ជួយដីដ៏ច្រើន រួមទាំងពេលដែលព្រះច័ន្ទឆ្លងផុតចំណុចកៀកនេះក៏ដោយ៕ ដោយ៖ KSN |
0 comments:
Post a Comment