ពេលវេលាបានកន្លងយូរឆ្នាំហើយ ដែលអូន និង បងបានរាប់អានស៊ីជម្រៅពីទំហំបេះដូងរវាងគ្នា និងគ្នា
១ ឆ្នាំហើយដែលភាពផ្អែមល្អែមបានដិតដាមជាប់នឹងខួរបងនៅឡើយ វាជាពេលវេលាដ៏មហាមានន័យ ណាស់ក្នុងជីវិតបង រាប់រយអនុស្សា រាប់រយពាក្យពេចន៍ដែលអូនសន្យាថា អូនស្រលាញ់បង តែពេល ពេលនេះអូនបានស្គាល់គេ អូនបានក្បត់បង ទុក្ខរូបបងឲ្យនៅឯកា ទូក១ ដែលធ្លាប់មានដងច្រវ៉ា តែ ពេលនេះដងច្រវ៉ានោះត្រូវបានគេលួចយកហើយ តើវាអាចទៅមុខរួចទេ ? ឯណាទៅអូនថា មិនក្បត់ បង ឯណាទៅពាក្យថា អូនស្រលាញ់បង? ឯណាទៅពាក្យស្មោះអូន? ព្រះលោកអើយហេតុអ្វីជិវិតខ្ញុំទៅ ជាយ៉ាងនេះ ។
ខ្ញុំបាទឈ្មោះ នរក្ស សុភា អាយុ 23 ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នកាលជានិស្សិតឆ្នាំទី ៣ នៅសកលវិទ្យាល័យមួយនៅ ទីក្រុងភ្នំពេញ នៅកំឡុងពេលដែលបន្តការសិក្សាខ្ញុំបានស្គាល់ស្រ្តីម្នាក់ដែលជាមិត្តរួមថ្នាក់នៅវិទ្យាល័ យជាមួយគ្នា យើងទាំងពីរបានស្រលាញ់គ្នាដោយមិនមានមិត្តរួមថ្នាក់ម្នាក់ណាដឹងសោះឡើយ។
ពេលវេលាបានកន្លងទៅមួយឆ្នាំ យើងក៏លែងបានជួបគ្នា ដោយរួបគេត្រូវបានបញ្ឈប់ការសិក្សាព្រោះ តែកម្រិតជីវភាពគ្រួសារគេបង្ខំឲ្យរូបនាងឈប់ តែការស្រលាញ់នៅតែមានរវាងគ្នានឹងគ្នា ទំនាក់ទំនង ស្អិតល្មួតនៅតែមានភាពជាប្រក្រតី ជីវភាពបានបង្ខំនាងហើយ លុយ លុយ ហេតុអ្វីអ្នកដាក់ទារុណ កម្មចំពោះស្នេហ៍ខ្ញុំយ៉ាងនេះ ឬអ្នកមិនដឹងថាខ្ញុំកំពុងតែស្រលាញ់គ្នាទេឬ? អ្នកពិតជាមិនយល់ពីដួងចិ ត្តមួយនេះទេ អ្នកធ្លាប់មានស្នេហ៍ដែរឬទេ ? បើអ្នកមាន ឬអ្នកជួបពិតជាដឹងមិនខានឡើយថាការឈឺ ចាប់មានទំហំប៉ុណ្ណា ពិបាកចិត្តប៉ុណ្ណា ។ ទោះជាខំអង្វរដល់អ្នកហេតុអ្វីអ្នកនៅមិនប្រណីដល់រូខ្ញុំផង ហេតុអ្វិនៅប្រងើយកណ្តើយយ៉ាងនេះ? ស្តីមក! ស្តីមក!ហេតុអ្វីនៅស្ងៀម សូមឆ្លើយមក អ្នកមិនឃើញ រូបខ្ញុំទឹកភ្នែកទេ ?នាងបានរៀបការចោលរូបខ្ញុំហើយ ទាំងរូបនាងមិនពេញចិត្ត វណ្ណៈគ្រួសារពិតជារំ ខានមែន តើរូបមេបាទាំងពីរមានគិតពីទំហំចិត្តនាងអត់? នាងពិតជាគ្មានក្តីសុខទេ គ្មានស្គាល់អ្វីទៅ ថាសប្បាយឡើយ បងអាណិតអូនណាស់ ហេតុអ្វីឲ្យបងស្គាល់អូន? បើមិនស្គាល់អូន នោះវាពិតជា ប្រសើរណាស់សម្រាប់រូបអូន បើពេលវាអាចដើរថយក្រោយសូមឲ្យខ្ញុំមិនស្គាល់នាងនោះខ្ញុំនឹង សប្បាយចិត្តហើយ ។ (នៅមានវគ្គបន្ត)
១ ឆ្នាំហើយដែលភាពផ្អែមល្អែមបានដិតដាមជាប់នឹងខួរបងនៅឡើយ វាជាពេលវេលាដ៏មហាមានន័យ ណាស់ក្នុងជីវិតបង រាប់រយអនុស្សា រាប់រយពាក្យពេចន៍ដែលអូនសន្យាថា អូនស្រលាញ់បង តែពេល ពេលនេះអូនបានស្គាល់គេ អូនបានក្បត់បង ទុក្ខរូបបងឲ្យនៅឯកា ទូក១ ដែលធ្លាប់មានដងច្រវ៉ា តែ ពេលនេះដងច្រវ៉ានោះត្រូវបានគេលួចយកហើយ តើវាអាចទៅមុខរួចទេ ? ឯណាទៅអូនថា មិនក្បត់ បង ឯណាទៅពាក្យថា អូនស្រលាញ់បង? ឯណាទៅពាក្យស្មោះអូន? ព្រះលោកអើយហេតុអ្វីជិវិតខ្ញុំទៅ ជាយ៉ាងនេះ ។
ខ្ញុំបាទឈ្មោះ នរក្ស សុភា អាយុ 23 ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នកាលជានិស្សិតឆ្នាំទី ៣ នៅសកលវិទ្យាល័យមួយនៅ ទីក្រុងភ្នំពេញ នៅកំឡុងពេលដែលបន្តការសិក្សាខ្ញុំបានស្គាល់ស្រ្តីម្នាក់ដែលជាមិត្តរួមថ្នាក់នៅវិទ្យាល័ យជាមួយគ្នា យើងទាំងពីរបានស្រលាញ់គ្នាដោយមិនមានមិត្តរួមថ្នាក់ម្នាក់ណាដឹងសោះឡើយ។
ពេលវេលាបានកន្លងទៅមួយឆ្នាំ យើងក៏លែងបានជួបគ្នា ដោយរួបគេត្រូវបានបញ្ឈប់ការសិក្សាព្រោះ តែកម្រិតជីវភាពគ្រួសារគេបង្ខំឲ្យរូបនាងឈប់ តែការស្រលាញ់នៅតែមានរវាងគ្នានឹងគ្នា ទំនាក់ទំនង ស្អិតល្មួតនៅតែមានភាពជាប្រក្រតី ជីវភាពបានបង្ខំនាងហើយ លុយ លុយ ហេតុអ្វីអ្នកដាក់ទារុណ កម្មចំពោះស្នេហ៍ខ្ញុំយ៉ាងនេះ ឬអ្នកមិនដឹងថាខ្ញុំកំពុងតែស្រលាញ់គ្នាទេឬ? អ្នកពិតជាមិនយល់ពីដួងចិ ត្តមួយនេះទេ អ្នកធ្លាប់មានស្នេហ៍ដែរឬទេ ? បើអ្នកមាន ឬអ្នកជួបពិតជាដឹងមិនខានឡើយថាការឈឺ ចាប់មានទំហំប៉ុណ្ណា ពិបាកចិត្តប៉ុណ្ណា ។ ទោះជាខំអង្វរដល់អ្នកហេតុអ្វីអ្នកនៅមិនប្រណីដល់រូខ្ញុំផង ហេតុអ្វិនៅប្រងើយកណ្តើយយ៉ាងនេះ? ស្តីមក! ស្តីមក!ហេតុអ្វីនៅស្ងៀម សូមឆ្លើយមក អ្នកមិនឃើញ រូបខ្ញុំទឹកភ្នែកទេ ?នាងបានរៀបការចោលរូបខ្ញុំហើយ ទាំងរូបនាងមិនពេញចិត្ត វណ្ណៈគ្រួសារពិតជារំ ខានមែន តើរូបមេបាទាំងពីរមានគិតពីទំហំចិត្តនាងអត់? នាងពិតជាគ្មានក្តីសុខទេ គ្មានស្គាល់អ្វីទៅ ថាសប្បាយឡើយ បងអាណិតអូនណាស់ ហេតុអ្វីឲ្យបងស្គាល់អូន? បើមិនស្គាល់អូន នោះវាពិតជា ប្រសើរណាស់សម្រាប់រូបអូន បើពេលវាអាចដើរថយក្រោយសូមឲ្យខ្ញុំមិនស្គាល់នាងនោះខ្ញុំនឹង សប្បាយចិត្តហើយ ។ (នៅមានវគ្គបន្ត)
ដោយ ៖ លីដា
0 comments:
Post a Comment